Wala nang mas mahiwaga, misteryoso at kaakit-akit na salita kaysa dito - "pag-ibig." Lahat tayo ay nais na matugunan ang aming kaluluwa at malaman kung ano ang tunay na pag-ibig. At madalas na nagkakamali tayo, dahil walang sinuman ang talagang makapagpaliwanag kung paano maiintindihan ang pakiramdam na ito
Ang bawat tao'y nangangarap ng pag-ibig. Iniisip niya: "Narito, sasalubungin ko ang aking kaluluwa, magmamahal tayo sa isa't isa, at lahat ay magiging kahanga-hanga, kamangha-mangha at rosy sa amin. At lagi tayong magiging masaya." Bakit ganito ang iniisip ng mga tao? Naniniwala sila na ang pagpupulong sa isang mahal sa buhay ay isang kaganapan na hahantong sa kanila sa isang perpektong buhay.
At dito naaalala namin ang mga malungkot na istatistika: para sa 1000 na pag-aasawa sa Russia bawat taon, mayroong 600 na diborsyo. Anong meron? Pagkatapos ng lahat, ang mga tao ay kasal para sa pag-ibig. Walang sinuman ang nagpakasal sa sinuman, sa pamamagitan ng pagkalkula, iilan lamang ang ikakasal. Bakit nangyayari ito?
Nakalulungkot, ang punto ay ang egoism ng mga mahilig. Ang bawat isa sa kanila sa unang lugar ay isang malaking "ako". Iniisip nila ang isang bagay na tulad nito: "Magiging mabuti para sa akin kasama mo, na tatanggap ako ng pansin mula sa iyo, na dapat mong bigyan ako ng mga regalo, papuri at sorpresa, na aalagaan mo ako."
Isipin ang dalawang kordero na nagtatagpo sa isang makitid na tulay - ganito ang hitsura ng kasalukuyang mga mahilig, sa sandaling matapos ang panahon ng euphoria mula sa pagpupulong sa iyong kaluluwa. Tingnan nang mabuti ang iyong sarili at aminin na mayroon ka ding mga iniisip.
Paano makatipid ng isang napakagandang damdamin, kung dumating na? Napakasimple upang itigil ang pagiging isang egoist at matutong magbigay. Alamin na maunawaan ang mga pangangailangan at kahilingan ng ibang tao at madalas na isipin: "Ano ang magagawa ko para sa kanya ngayon (para sa kanya) na mangyaring?" Samantala, lumiliko na tayo ay hindi nakikinig sa bawat isa, sinusubukan ng lahat na pag-usapan ang kanyang sakit at hindi interesado sa buhay ng iba. Mahal ba?
Sa aklat ng bantog na sikologo na si Svetlana Peunova "Tungkol sa pag-ibig", mayroong mga salitang: "Ang pag-ibig ay isang pakiramdam ng pagkalooban, isang kalawakan ng kaluluwa, ngunit hindi euphoria. Ito ay isang pakiramdam ng dalawa, pakikipagtulungan at paglikha. Ang pag-ibig ay pakiramdam ng isa." At higit pa: "Ang pag-ibig ay isang mahinahon na pakiramdam." Iyon ay, isang pakiramdam ng isang tiwala, mapagbigay na kaluluwa at may sapat na sarili na hindi mag-aalala, kahit gaano siya pinabayaan, hindi maiinggit o mag-alala. Masisiyahan lang siya na ang kalahati ay at malapit na.
At matututo siyang magbigay, at hindi hihingin nang higit pa at higit pa para sa kanyang sarili, ay hindi magtatakda ng mga kondisyon at ayusin ang mga eksena. Susubukan niyang maunawaan nang mabuti ang mahal sa buhay, at hindi ilagay sa kanya ang mga maskara na may sarili. Ayon sa mga sikologo, ang karamihan sa mga kamag-anak ay hindi talaga nakakaalam sa isa't isa, hayaan ang mga taong nakatagpo lamang. At kapag alam mong mas mahusay (kakain ka ng isang libong asin) - mauunawaan mo kung ito ay pag-ibig o isang libangan lamang.