Nakakatakot isipin kung gaano kakila-kilabot ang isang buhay ng tao na walang damdamin. Walang mga konsepto tulad ng pag-ibig, lambing, pagkakaibigan, katarungan. Ang isang tao ay hindi malalaman ang kasiyahan.
Ano ang mga damdamin at bakit kinakailangan?
Ang damdamin ay saloobin ng isang tao sa katotohanan, matingkad na emosyonal na karanasan. Hindi sila binigyan ng isang tao mula sa kapanganakan, ang mga damdamin ay nabuo kasama ang pag-unlad ng kamalayan, sa ilalim ng impluwensya ng edukasyon, kapaligiran, sining, pamilya. Ang mga damdamin sa intensity ay mas malinaw kaysa sa, halimbawa, kalooban. Ang pakiramdam ay maaaring maging mabuti lamang, at ang pakiramdam ng kagalakan at kaligayahan ay nakakakuha ng buo. Gayunpaman, hindi tulad ng mga pakiramdam, hindi maaaring magtagal ang mga damdamin. Nararamdaman ng isang tao ang isang bagay sa ilalim ng ilang mga pangyayari, o kapag naaalala ang mga sitwasyong ito. Mas madalas kaysa sa hindi, alam ng mga tao kung ano ang mga kadahilanan na sanhi ng mga ito o iba pang mga damdamin, halimbawa, isang pinakahihintay na pagbili, isang nakakatakot na pelikula, o isang matagumpay na transaksyon.
Ang mga damdamin ay maaaring magkakaiba-iba ng lakas at tagal, pinupukaw nila ang pag-uugali ng tao, gabay, ipinapakita kung ano ang mahalaga at kung ano ang hindi. Ang mga damdamin ay nakakatulong din sa komunikasyon na hindi pasalita: halimbawa, kung masarap makita ang isang tao, isang ngiti ang lumilitaw sa mukha na madaling mabasa ng ibang tao. Salamat sa isang malaking iba't ibang mga damdamin, ang isang tao ay maaaring tamasahin ang lahat ng mga facet ng aming maraming panig na buhay.