Ang sama ng loob ay isang paputok na sabong ng galit, awa at hindi naganap na pag-asa. Ang nasasaktan na tao ay unti-unting sinisira ang sarili mula sa loob, pag-scroll sa ulo sa isang sitwasyon na naging sanhi ng pagkabigo.
Bakit nasaktan ang mga tao?
Ang sama ng loob ay isang pakiramdam na sumisipsip sa isang tao mula sa loob. Ito ay batay sa hindi makatarungang mga inaasahan, awa sa sarili, pati na rin ang galit sa nagkasala na gumawa ng hindi makatarungang mga gawa. Ang mga tao ay maaaring magkasala sa anupaman, binabatikos ang "kapalaran-kontrabida, " sa mga nakapaligid sa kanila, at maging sa kanilang sarili.
Sinasabi ng mga sikologo na ang pakiramdam na ito ay nagmula sa pagkabata - isang bata na nagdurusa mula sa isang kakulangan ng pakikipag-usap sa pamilya o mga kaibigan ay nagsisimula na masaktan, kaya sinusubukan na pukawin ang isang reaksyon mula sa iba. Ang parehong ay maaaring masabi ng hindi matagumpay na mga pagtatangka upang igiit ang kanilang mga sarili, halimbawa, ang mga matatanda ay hindi pinahahalagahan ang mga pagsisikap ng sanggol, hindi siya pinuri sa oras, atbp. Nasaktan ang bata na baguhin ang takbo ng mga kaganapan, upang mabigyang pansin ang kanyang sarili.
Sa kamalayan ng isang taong may sapat na gulang, ang sama ng loob ay lumitaw bilang tugon sa isang insulto, chagrin, pangungutya, negatibong tugon, hindi papansin ang kahilingan, pati na rin ang sanhi ng sakit - pisikal o mental. Nasaktan, nais ng isang tao na baguhin ang kanyang saloobin sa kanya, halimbawa, isaalang-alang ang kanyang mga opinyon at pagnanasa nang higit pa, magpakita ng higit na pansin. Kadalasan hindi tinatanggap ng mga tao ito nang lantaran, mas pinipiling ipakita ang pagkakasala sa di-pasalita na paraan: sa pamamagitan ng pagtingin, hindi nais na makipag-usap sa nagkasala o kahit na makita siya.