Walang kamalayan at may kamalayan - ang dalawang konsepto na ito ay kasama sa isang konsepto sa sikolohiya na kumikilala sa dalawang malapit na magkakaugnay na panig ng mga ideya ng isang tao tungkol sa kanyang sariling pagkatao. Samakatuwid, pagdating sa walang malay, ang isa ay hindi maaaring hawakan ang may malay. Sa kabila ng katotohanan na karaniwang ang mga aspetong ito ng pagkatao ay tutol, gayunpaman bumubuo sila ng isang solong, bagaman nagtatrabaho sila sa iba't ibang antas.
Manwal ng pagtuturo
1
Ang kamalayan, kung hindi man tinatawag na kamalayan, ay isang form kung saan lumilitaw ang katotohanang realidad, na naipakita ng psyche ng tao. Hindi masasabing ang kamalayan at katotohanan ay nag-tutugma, ngunit maaari itong maitalo na may isang bagay na magkakapareho sa pagitan nila. Ito ay ang may kamalayan na ang koneksyon sa pagitan ng katotohanan at ang walang malay, sa batayan nito ang isang tao ay bumubuo ng kanyang larawan ng mundo.
2
Ang walang malay ay kung hindi man ay tinatawag na hindi malay. Ito ay iba't ibang mga proseso sa tao ng tao na hindi kontrolado ng kanyang sarili, mas madalas kaysa sa hindi, hindi sila kinikilala at hindi makikita sa makatwirang aktibidad. Kahit na mailagay mo ang hindi malay sa ilang mga aspeto sa pagtuon ng iyong pansin, napakahirap mahuli ito.
3
Ang walang malay ay maaaring magpakita mismo sa maraming aspeto. Una sa lahat, ito ay walang malay na motibasyon ng isang tao para sa pagkilos. Maaaring ang mga tunay na sanhi ng pag-uugali ay hindi katanggap-tanggap mula sa punto ng pananaw ng etika o sosyalidad ng indibidwal, samakatuwid hindi sila kinikilala. Nangyayari na maraming mga tunay na sanhi ng pag-uugali ang pumapasok sa isang malinaw na pagkakasalungatan, at bagaman pinipilit nila ang isang pagkilos, ang ilan sa mga ito ay matatagpuan sa larangan ng walang malay, samakatuwid, ang isang pagsalungat ay hindi lumabas sa ulo ng isang tao.
4
Pangalawa, ang walang malay ay nagsasama ng iba't ibang mga algorithm ng pag-uugali na napagtrabahuhan ng isang tao na hindi nila kinakailangang maisip upang hindi sakupin ang mapagkukunan ng utak. Ang pangatlong pagpapakita ng walang malay ay pagdama. Karaniwan, upang maproseso ang impormasyon tungkol sa isang umiiral na sitwasyon, kailangang pag-aralan ng utak ang isang malaking halaga ng impormasyon, at kung ang bawat kilos ay naganap na sinasadya, ang isang tao ay hindi magagawang tumugon sa pampasigla. Ang mga proseso ng intuwisyon, inspirasyon, pananaw, at katulad na mga phenomena ay tinutukoy din sa walang malay. Ang mga ito ay batay din sa naipon sa isang walang malay na layer ng impormasyon, na ginagamit sa isang paraan na hindi maintindihan sa kamalayan.
5
Ang unang teorya ng walang malay ay nagsimulang bumuo ng Sigmund Freud - isang psychologist ng Austrian. Siya ay interesado sa ang katunayan na ang walang malay na pagganyak ng mga tao ay ipinahayag sa mga panaginip, neurotic pathologies at pagkamalikhain, iyon ay, sa mga estado kung saan ang isang tao ay hindi partikular na pinipigilan ang kanyang sarili. Nabanggit ni Freud na ang pagkakasalungatan sa pagitan ng kamalayan at pagnanasa, na idinidikta ng hindi malay, madalas na humahantong sa mga panloob na salungatan sa mga tao. Ang pamamaraan ng psychoanalysis ay idinisenyo upang malutas ang salungat na ito at tulungan ang isang tao na makahanap ng isang katanggap-tanggap na paraan para sa pagsasakatuparan ng hindi malay na pag-igting.
6
Ang teorya ng Freudian ay hindi malay-tao na binuo ng Austrian scientist na si Karl Gustav Jung, na nagpahayag ng mga walang malay na proseso na hindi lamang isang tao, kundi pati na rin ang mga kolektibo, pati na rin si Jacques Marie Émile Lacan, na gumuhit ng kahanay sa pagitan ng psychoanalysis at linguistic at iminungkahing paggamot ng mga pasyente na may mga pamamaraan ng lingguwistika. Hindi lahat ng mga psychotherapist ay sumang-ayon sa kanya, kahit na sa ilang mga kaso ang pamamaraan ng Lacan ay talagang humantong sa tagumpay.