Ang teorya ng kaalaman ay nag-aaral sa mga uri ng katotohanan, pamamaraan at hangganan ng kaalaman. Nakikita ng mga tao ang katotohanan sa pamamagitan ng kanilang pamumuhay, karanasan, edukasyon, lipunang panlipunan, at, siyempre, sa pamamagitan ng kanilang mga mithiin at pagpapahalaga. Ang lahat ng ito ay lumilikha ng isang indibidwal na kagandahan ng buhay.
Mga uri ng katotohanan
Ang katotohanan ay isang bagay na malinaw, tunay. Kinikilala ng modernong pilosopiya ang tatlong uri ng katotohanan: pisikal (natural), panlipunan at virtual. Ang lahat ng nakalistang mga katotohanan ay may kabuluhan sa isang tiyak na makasaysayang sandali.
Katotohanan sa pisikal
Ang pisikal na katotohanan sa kamalayan ng tao ay palaging bahagi ng layunin ng mundo. Ito ay palaging naging mapagkukunan ng pagkakaroon ng buhay at buhay ng tao. Kaugnay ng kalikasan, iniwan ng tao ang kanyang sarili ng isang espesyal na lugar. Sa proseso ng kasaysayan, unti-unting naipasa niya mula sa pagbagay sa likas na katangian. Ang resulta para sa ngayon: ang tao ay ang hari ng kalikasan!
Katotohanan sa lipunan
Ang social reality ay isang organisado at nakabalangkas na katotohanan. Ang mga pilosopo ay palaging may mga hindi pagkakasundo tungkol sa kahalagahan ng katotohanan na ito. May mga turo na lubos na kinikilala ang kahalagahan ng prinsipyo ng samahan at igiit sa lipunan, kung saan ang prinsipyo ng samahan ay mahigpit sa prinsipyo ng integridad at pagkakapare-pareho.
Ang ilang mga turo ay nagsasaad na ang samahan ay nasa kalagayan at ganap para sa isang solong lipunan. At sa pagtatapos ng ika-20 siglo, ang mga pahayag ay tanyag na ang katotohanan sa lipunan ay walang integridad, ito ay magulong at hindi iniutos, at walang pag-uusapan ang maaaring talakayin.