Ang mga tao ay madalas na naaawa sa iba. Nakikita nila ang mga mahihirap na pensiyonado, mga walang-bahay, inabandunang mga hayop, at sa loob ay may isang alon ng awa. Minsan ito ay lubos na kapaki-pakinabang, dahil ang lahat ng kawanggawa ay itinayo sa ito. Gayunpaman, sa hindi tamang pagpapahayag, ang gayong pakiramdam ay hindi humantong sa anumang mabuti.
Awa sa pamilya
Ang isang maliit na tao ay hindi kailangang maligtas nang madalas. Minsan sinasabi ng mga ina: "Gagawin ko ito sa aking sarili, kapag lumaki ka, gagana ka." At ang nasabing posisyon ay napakasasama sa karakter ng lumalaking. Hindi siya nagsasagawa ng mga pangunahing tungkulin, hindi tumatanggap ng responsibilidad. Hindi sinubukan ni Nanay na makapinsala, sinusubukan lamang niyang ihiwalay ang kanyang anak mula sa mahirap na pag-alala hanggang sa isang tiyak na tagal, ngunit salamat sa ito, ang mga mahahalagang katangian ay hindi pinalaki. Sa hinaharap, ang bata ay hindi nais na magtrabaho, malamang na siya ay palaging mabubuhay sa gastos ng kanyang mga magulang.
Hindi na kailangang manghinayang sa isang may-edad na asawa o anak na lalaki kung naiwan siya nang walang trabaho. Siyempre, nangangailangan siya ng suporta, at kahit na isang maliit na panahon para sa pagkalumbay ay maaaring ilaan, ngunit hindi siya dapat maantala sa maraming buwan. Kahit sino ay maaaring makahanap ng isang trabaho, at indulging ang isang tao na hindi nais kumita ng pera ay hindi katumbas ng halaga. Ang pagkamaawa ay bumubuo ng parasito, ang isang tao ay nagsisimula nang mabuhay nang may gastos ng iba, at nababagay ito sa kanya. Alisin ang pakikiramay at magbabago ito, magsisimula itong mapagtanto sa isang bagong lugar.
Maawa sa sarili
Ang ilang mga tao ay nagreklamo tungkol sa kanilang kapalaran, pinag-uusapan tungkol sa kung paano hindi nila sinasadya ang kanilang mga magulang o iba pang mga pangyayari. Ito ay isang paraan upang ilipat ang responsibilidad mula sa isang balikat sa iba. Ang mga tao ay karaniwang may pagkakataon na mabuo ang kanilang buhay nang kumportable, ngunit para dito kailangan mong magtrabaho, mag-aral at gumawa ng isang pagsisikap. At ang pag-upo nang walang pera at trabaho ay mas madali, sinisisi ang iba sa mga pagkabigo.
Hindi na kailangang makaramdam ng paumanhin sa iyong sarili kung ang isang bagay ay hindi gumagana sa buhay. Una, dapat kang lumingon at mag-isip tungkol sa ginagawa mo sa buhay. Minsan ang mga pagkabigo ay lumitaw dahil sa ang katunayan na ang saklaw ng trabaho ay napili nang hindi tama. Kung gayon, baguhin ang iyong lugar. Pangalawa, isipin, nagawa mo na ba ang lahat para sa iyong tagumpay? Napabuti mo ba, nabuo at nagawa ang isang bagay araw-araw upang maging mas mahusay at makatanggap ng higit pa sa mundo? Napagtanto na ang halaga ng pera at tagumpay ay nakasalalay sa pagganap, at magsimulang gumawa ng isang bagay.