May makakapinsala sa kalagayan ng isang tao, maaaring itaas ito ng isang tao. Siyempre, sa unang kaso ay may kaunting galak. Ngunit paano kung tayo ay nasisira pa rin sa kalooban? Paano hindi malungkot at kalimutan ang masama? At posible ba?
Ang sagot sa huling tanong ay positibo, kinakailangan lamang na gumawa ng ilang mga hakbang. At ito ay ganap na malinaw, dahil hindi mo makamit ang kagalakan gamit ang nakatiklop na mga armas. Kaya, ano ang dapat nating gawin kung nasaktan tayo at nasisira sa ating sobrang kalagayan?
Una, alagaan ang iyong mga selula ng nerbiyos. Alam na hindi sila naibalik. Kung hindi ka sinasadyang nasaktan, huwag mong isiping mabuti. Ang pag-unawa na ang isang tao ay hindi partikular na nasaktan ay nakalulugod na. Kumusta naman ang sinasadya na sama ng loob? Sa kasong ito, isipin mo ito, gagawin ba ng isang tao na karapat-dapat sa iyong pagmamahal at paggalang? Malamang hindi. Sulit ba ang paggastos ng iyong buhay sa mga hindi mo pinapahalagahan? Sulit ba itong magalit, umiyak, malungkot dahil dito? Malinaw din ang sagot.
Pangalawa, hindi mo dapat kalimutan na isaalang-alang ang isang mahalagang punto. Lahat tayo ay maaaring maging mali, kaya ang pagmamadaling gumawa ng mga konklusyon tungkol sa nagkasala ay isang malaking pagkakamali. Ang lahat ay tumatagal ng oras, at lalo na sa mga naturang kaso. Minsan tinitingnan ang mga nakaraang karaingan, ito ay nagiging nakakatawa. Pinatunayan nito ang paggamit ng oras.
Gayundin, upang hindi masyadong mapataob mahalaga na manatiling kalmado at kaaya-aya. Walang bagay na hindi maiayos. Bilang karagdagan, palaging mayroong isang bagay na mahusay na nagpapainit ng kaluluwa at nakakataas. Ito ay sa mga sandali ng sama ng loob na ito ay nagkakahalaga ng pag-alala tungkol dito. Sa paggawa nito, walang pagkakasala na maaaring masira at matanggal ang kagalakan. Ang isang positibong saloobin ay ibinibigay.