Ang tsismis ay isa sa mga hindi kanais-nais na gastos sa pamumuhay sa lipunan. Ang isang tao ay hindi masyadong komportable kapag ang mga buto ay hugasan sa likuran niya. Ang kalagayan ng pisikal at kaisipan ng isang tao ay maaaring mas lalong lumala kung natatakot sila na magsisimula silang mag-alala tungkol sa kanya. At may nabubuhay, hindi pinapansin ang sinasabi nila tungkol sa kanya.
Likas na tsismosa
Upang maunawaan kung paano huwag pansinin ang tsismis, masarap na linawin muna para sa iyong sarili kung bakit ang lahat ay tsismis? Sa katunayan, ang tsismis ay isang mahalagang bahagi ng komunikasyon ng tao, at narito kung bakit.
Ang isang tao ay nakatira sa lipunan, o sa halip, ay isang miyembro ng maraming higit pa o mas kaunting malalaking komunidad o mga pangkat ng lipunan. Ito ay isang klase sa paaralan, at pangkat ng mag-aaral, at isang nagtatrabaho na koponan, isang kumpanya ng mga kaibigan at kahit isang pamilya. Ang isang tao ay nakaayos sa isang paraan na gusto niyang makipag-usap sa mga katulad ng kanyang sarili hangga't maaari: sumunod siya sa magkaparehong mga pananaw, moral at etikal na pag-uugali, ay kabilang sa kaparehong layer ng sosyal na kasama niya, at mayroon ding isang tiyak na panlabas na pagkakapareho (lahi at katangian ng etniko, paraan ng pananamit at atbp.).
Naturally, walang at hindi maaaring maging parehong mga tao. Ngunit sa bawat pamayanan, mayroong isang karamihan ng mga indibidwal na may pinakamalaking bilang ng mga pagkakatulad. Kung mayroong isang tao na sobrang kakaiba sa iba, nagsisimula silang talakayin at hatulan siya.
Kaya marahil ang tanging paraan upang maiwasan ang tsismis ay ang maging "tulad ng lahat", i.e. ipinapakita ang mga katangian at katangian na likas sa karamihan ng mga kasapi ng isang partikular na pangkat ng lipunan? Oo, sa kasong ito mas malaki ang posibilidad na maparusahan at debate. Ngunit ang ganitong paraan ay hindi masyadong mahusay.
Una, ang bawat tao ay laging makakahanap ng isang bagay na hindi tinatanggap at negatibong nasuri ng karamihan ng mga miyembro ng isang pangkat ng lipunan, sa gayon, walang sinumang maaaring ganap na protektado mula sa tsismis.
At pangalawa, ang mga pangkat ng lipunan ay magkakaiba, at ang bawat isa sa kanila ay may sariling "pamantayan", na nangangahulugang, paglipat mula sa grupo sa pangkat, kailangan mong patuloy na umangkop sa mga kinakailangan ng bawat isa sa kanila. Narito ang direktang landas sa patuloy na pagkapagod at pagkalungkot!
Ngunit kung hindi mapigilan ang tsismis, kailangan mong malaman na huwag masyadong gumanti sa kanila. Paano ito gagawin?