Ang depression ay isang sikolohikal na sakit

Ano ang depression? Siya, hindi tulad ng tinanggap sa pang-araw-araw na pagtingin sa buhay, ay isang sakit sa kaisipan, na sinamahan ng maraming mga reklamo.

Lalo na nalulumbay na pakiramdam, nawalan ng pag-iisip at pag-iisip, pagkawala ng interes sa kapaligiran, pati na rin ang iba't ibang mga pisikal na sintomas, tulad ng hindi pagkakatulog, may kapansanan o pagkawala ng gana sa pagkain, hanggang sa simula ng sakit, ang lahat ng posibleng mga palatandaan ng pagkalungkot.

Karamihan sa mga nagdurusa ng pagkalungkot ay maaga o huli ay may mga saloobin ng pagpapakamatay, at bilang isang resulta, mula 10 hanggang 15% ay nagpapakamatay.

Ang mga nakababahalang kondisyon ay nagbabalik taun-taon. Ang rurok ng sakit ay nangyayari sa pangkat ng edad na 30-40 taon. Ang posibilidad na magkaroon ng pagkalumbay sa panahon ng buhay ay 7-18%, habang ang panganib para sa populasyon ng kababaihan na sumailalim sa karamdaman na ito ay dalawang beses na mas mataas kaysa sa mga kalalakihan.

Marami sa mga may sakit ay hindi pumunta sa doktor. Ang ilan ay dahil sa kamangmangan, ang iba ay wala sa pakiramdam na nahihiya o nagtatangkang puksain, takot na umamin sa pagkakaroon ng sakit. Kadalasan, gayunpaman, ang depression, dahil sa iba't ibang mga sintomas, ay hindi napansin ng mga doktor, dahil hindi lahat ng pantay na pantay ay may sapat na karanasan sa psychiatric upang mabilis na makilala ang isang sakit.

Ang pag-diagnose nang mabilis at sa oras na gumagawa ng sitwasyon ng pasyente mula sa kawalan ng pag-asa. Sa nagdaang mga dekada, hindi gaanong kaunti ang nagawa para sa therapy; bilang isang resulta, higit sa 80% ng mga pasyente ay maaaring mabigyan ng mabisang pang-matagalang pangangalaga. Ito ay ang lahat ng mas mahalaga na ang gawaing pang-edukasyon at impormasyon ay isinasagawa na nagpapakita ng kakanyahan ng sakit, dahil mahuhuli nito ang lahat, anuman ang edad, kasarian o katayuan sa lipunan.

Ang unipolar depression ay sinasabing kapag ang mga depressive phase ay hindi pa manic. Ang ganitong mga palatandaan tulad ng pagkalungkot, kawalang-interes, kakulangan ng interes sa nangyayari, pati na rin ang mga phase ng isang sobrang mataas na kalooban na may pagkahilig sa distansya (kahibangan) ay dapat lumitaw, pagkatapos ay pinag-uusapan natin ang tungkol sa pagkalungkot sa bipolar. Sa humigit-kumulang na 20% ng mga pasyente, ang sakit ay bipolar.

Sa mga nagdaang taon, natagpuan ang ebidensya na ang mga karamdaman sa bipolar na may mga sintomas ng banayad na manic ay maaaring manatiling hindi nakikilala. Ang dalisay na kahibangan nang walang nalulumbay na yugto ay bihirang at bumubuo ng halos 5%.