Sa buhay ng halos anumang tao, nangyayari ang mga krisis. Hindi sila palaging nauugnay sa ilang mga trahedya na kaganapan at personal na mga drama. Panahon na lamang upang masuri ang mga halaga at isang posibleng pagbabago ng mga benchmark. Ang isa sa mga krisis na ito ay mga 30 taong gulang.
Ang kalaban ay kailangang malaman nang personal
Kadalasan, sa ika-tatlumpung taon ng buhay (para sa isang tao nang mas maaga, para sa ilang sandali) sa buhay ng isang tao, nangyayari ang pagbabago ng mga priyoridad. Halimbawa, ang mga kalalakihan ay madalas na iniiwan ang kanilang dating lugar ng trabaho o kahit na baguhin ang kanilang lugar.
Ang mga kababaihan na napamamahalaang magkaroon ng isang pamilya at mga anak ay maaaring magpasya sa isang diborsyo o gumawa ng pusta sa isang karera. At ang mga karera, sa kabaligtaran, ay nagsisimula na magbayad ng higit na pansin sa paghahanap para sa isang pare-pareho na kasosyo sa buhay, iniisip nila ang tungkol sa pagbubuhay.
Sa pangkalahatan, ang karamihan sa edad na 30 ay naghahangad na palakasin ang kanilang katayuan bilang isang matagumpay na may sapat na gulang na may kakayahang magtaglay ng responsibilidad para sa kanilang mga aksyon at kilos. Siyempre, ang gayong pagbabago ng orientation ay madalas na humahantong sa pagkapagod, dahil ang pagsubok sa iyong sarili sa isang bagong papel ay hindi ganoon kadali tulad ng sa unang tingin. Ngunit, sa kabilang banda, parang hindi ako namuhay sa dati na paraan.
Iyon ang dahilan kung bakit tinawag ng mga sikologo ang panahong ito ng isang krisis.
Ang kalubha ng nakakaranas ng isang krisis ng 30 taon ay ibang-iba. Ang ilan ay kahit na nalulumbay dahil hindi nila alam kung ano ang gagawin upang maiayos muli ang kanilang buhay. Ang iba ay natatakot lamang sa hindi alam, samakatuwid ang patuloy na pakiramdam ng pagkabalisa, hindi pagkakatulog at lahat ng kasunod na mga kahihinatnan. At ang isang tao, sa kabaligtaran, ay titingnan nang may kumpiyansa sa hinaharap at, pagtagumpayan ang kanyang sarili, nagpapatuloy. Gaano kabilis ang paglitaw ng isang tao mula sa isang krisis ay nakasalalay sa pagiging epektibo ng kanyang mga aksyon at mga desisyon na ginawa.
Bakit ang mga kababaihan sa krisis 30 taon ay mas matindi?
Ang mga kinatawan ng patas na kasarian ayon sa likas na likha ng kanilang nilikha ay higit na emosyonal kaysa sa mga lalaki, samakatuwid, ang karamihan sa mga problema sa buhay ay nagdudulot ng isang bagyo ng emosyon sa kanila. Bilang karagdagan, ang problema ay namamalagi sa pag-andar ng reproduktibo ng katawan.
Ayon sa mga ginekologo, ang isang babae ay dapat manganak sa kanyang unang anak sa ilalim ng 35 taong gulang. Ang pagbubuntis sa unang pagkakataon pagkatapos ng 35 at paggawa ng isang malusog na fetus ay magiging mas mahirap.
Bagaman marami ngayon ang mas pinipiling manganak ng mga bata sa mas maagang edad (mga 30-40). Gayunpaman, ang mga matatandang tao ay maaaring mahabag sa isang bagay tulad ng: "Sa panahon ng aking kabataan, ang mga walang asawa ay itinuturing na mga matandang dalaga sa gayong mga pag-uusap, " diumano’y nagmumungkahi sa kanilang apo o anumang iba pang kabataang babae, na oras na upang magpasya at magkaroon ng mga anak. At malalim, ang babae mismo ay perpektong nauunawaan ito.
Hindi lahat ay nagtagumpay sa walang tigil na pagtugon sa mga nasabing bagay sa panig ng lipunan at sa iba pa, kaya lalong lumala ang sitwasyon. At upang makawala mula sa krisis ay madalas na nangangailangan ng tulong ng isang psychologist.
Kaugnay na artikulo
Paano makaligtas sa krisis ng tatlumpung taon