Tingnan kung gaano kadalas ang pagkamangha at kasiyahan ay makikita sa mukha ng isang bata. Araw-araw ay nagbubukas siya ng mga bagong himala para sa kanya, at hindi siya napapagod sa pagsasaya at paghanga nito. Bilang mga may sapat na gulang, ang mga tao ay madalas na nawalan ng kakayahang magulat at natatakot na ipakita na interesado sila sa isang bagay upang magmukhang matalino, ang mga hindi na nagulat. At walang kabuluhan - ang kakayahang magulat ay makakatulong sa isang tao sa kaalaman sa mundo.
Sinabi ng isa na sinaunang sambong: "Ang mas alam ko, mas nauunawaan ko na wala akong alam." Iyon ay, napagtanto ng isang intelihenteng tao na ang buhay at ang mundo sa paligid niya ay puno ng isang walang-katapusang bilang ng mga kamangha-manghang mga bagay na kailangang mapansin lamang. Tanging ang isang tao na may karanasan sa buhay ng may sapat na gulang at kaluluwa ng isang bata ang nakakagawa ng mga pagtuklas at malutas ang walang katapusang mga puzzle ng Uniberso.
Ang sorpresa ay isang pakiramdam ng paghihintay ng hindi kilalang, kamalayan at pagnanais na malaman ito. Ito ay isang tanda ng iyong interes sa buhay, ang aktibidad ng iyong kaluluwa. Ang mga taong tumigil sa pagkamangha ay nagdudulot ng awa - sila ay artipisyal na nag-aalis ng kanilang kaluluwa at isipan ng pag-unlad sa pamamagitan ng pagpepreno nito. Ang ganitong mga tao ay sarado sa mundo.
Ang kakayahang magulat ay nakakatulong hindi lamang sa pakikipag-usap sa labas ng mundo, kundi pati na rin ang komunikasyon sa pagitan ng mga tao. Ang isang taong nakakaalam kung paano magulat sa loob ay inamin na ang ibang mga tao ay maaaring sorpresa sa kanya, iyon ay, inamin niya, at sa gayon, maaari silang maging iba sa kanya. Kasabay nito, ang sorpresa ay hindi isang dahilan para sa pagtanggi at pagtanggi, ngunit ang kagalakan na matutunan mo ang mga bagong pag-aari ng ibang tao na hindi mo pa rin kilala, lalo na ang kanilang kaisipan.
Ang isang tao na hindi marunong magulat ay maaaring tawaging hindi gumagalaw. Siya ay limitado sa kanyang mga ideya tungkol sa mundo at tungkol sa iba pa. Malamang, ipahayag niya ang kanyang pagtanggi sa lahat ng bago, na hindi umaangkop sa kanyang kasalukuyang mga ideya, ang katatagan kung saan kinukumpirma niya ang kanyang kawalan ng kakayahan na mabigla. Ang isang makitid na pananaw sa mga bagay ay nagiging dahilan ng pagkondena ng lahat ng mga nakapaligid at ginagawang tulad ng isang tao na walang kakayahang produktibong kooperasyon at pakikipagtulungan sa ibang mga tao, na maaaring maging sanhi lamang ng pangangati sa kanya, at hindi interes, sa kanyang pagkakaiba sa kanya.
Ang kakayahang mabigla ay tanda ng kabataan ng kaluluwa. Ito ay isang katangian ng character na tumutulong sa isang tao na umangkop sa nakapalibot na mundo, kapaligiran, lipunan. Ang kakayahang ito ay nagdaragdag ng pagiging mapag-isa at lubos na pinadali ang pagkakaroon.