Sa mga negosasyon, ang bawat panig ay may sariling mga kinakailangan, ngunit handa na gumawa ng mga konsesyon at kompromiso. Ang mga partido ay pantay-pantay at tumanggi na gumamit ng lakas upang malutas ang salungatan. Mayroong mga panuntunan sa negosasyon at mga karaniwang interes na naaprubahan ng parehong partido.
Manwal ng pagtuturo
1
Ang bawat partido sa negosasyon ay nakasalalay sa iba pa, kaya't pareho ang naglalagay ng sapat na pagsisikap sa paghahanap ng isang solusyon. Ang desisyon na ginawa sa karamihan ng mga kaso ay nasiyahan sa parehong partido. Madalas itong impormal.
2
Ang mga negosasyon ay maaaring bilateral o multilateral, na may interbensyon ng isang ikatlong partido - direkta at hindi tuwiran. Bilang karagdagan sa paglutas ng problema, isinasagawa ang mga negosasyon sa mga sumusunod na pag-andar: upang makakuha ng impormasyon tungkol sa mga interes at posisyon ng bawat isa, upang maitaguyod ang mga relasyon, at maimpluwensyahan ang opinyon ng publiko. Minsan ang mga negosasyon ay takip para sa pagkamit ng anumang epekto.
3
Ang mga negosasyon ay hindi palaging nakikita bilang isang paraan upang malutas ang kaguluhan, maaaring isipin ng ilan bilang isang bagong yugto sa pakikibaka. Samakatuwid, ang mga estratehiya sa negosasyon ay hindi malinaw: alinman sa positional bargaining, o negosasyong nakabase sa interes. Ang posisyon sa pakikipagtawaran ay nakatuon sa paghaharap, negosasyon batay sa interes - sa pakikipagtulungan.
4
Sa positional bargaining, ang mga kalahok ay naghahangad na lubos na masiyahan ang kanilang sariling mga interes, itaguyod ang matinding posisyon, bigyang-diin ang isang kategoryang pagkakaiba-iba ng mga tanawin, at madalas na itago ang kanilang tunay na hangarin. Ang mga aksyon ng mga kalahok ay higit na nakatuon sa bawat isa kaysa sa paglutas ng problema. Kung ang isang third party ay nakikilahok sa mga negosasyon, sinubukan ng bawat isa na magamit ito sa pakinabang ng kanilang mga interes.
5
Sa mga negosasyon batay sa mga interes, naganap ang isang pinagsamang pagsusuri ng problema, at isang paghahanap para sa mga karaniwang interes ay isinasagawa. Sinusubukan ng mga partido na gumamit ng mga layunin na pamantayan upang maabot ang isang makatwirang kasunduan. Ang bawat isa sa mga kalahok ay nagsisikap na ilagay ang kanyang sarili sa lugar ng isa pa, tumangging lumipat mula sa isang problema sa pagkatao ng kalaban.
6
Kung ang mga interes ng mga partido ay ganap na kabaligtaran, ang isa sa mga partido ay malamang na maglagay sa positional bargaining. Ang bawat panig ay magsisikap na igalang ang mga interes nito, ang isang tao ay kukuha ng isang aktibong posisyon, at ang isang tao ay magiging agpang. Ang pakikipag-usap sa ganitong paraan ay maaaring humantong sa pagkasira ng mga negosasyon at karagdagang pag-unlad ng salungatan.
7
Karamihan sa mga salungatan ay nalutas na may isang orientation upang maging kapwa manalo o gumuhit. Upang gawin ito, kailangan mong ihinto ang pagsasaalang-alang sa mga interes ng iba pang tumututol. Ang orientation loss orientation ay nangangailangan din ng positional bargaining, kung saan ang mga partido ay naghahanap para sa isang sapilitang kompromiso.
8
Kung nais ng mga partido na masiyahan ang interes ng lahat hangga't maaari, pumapasok sila sa pakikipagtulungan at makipag-ayos sa batayan ng mga interes. Ang nakamit na resulta ay dapat siguradong magkasya sa pareho. Kung wala ito, ang hindi pagkakasundo ay hindi itinuturing na nalutas.