Ang salitang "kawalang-interes" ay may mga ugat sa wikang Old Church Slavonic. Natagpuan ito sa mga psalters noong ika-13 siglo at sinadya ang pagkakapantay-pantay at pagiging matatag ng kamalayan. Noong ika-18 siglo na wikang pampanitikan ng Ruso, ito ay nagsasaad ng kalmado at matatag, tibay at pagkakapantay-pantay. Hindi ito kilala para sa ilang mga dahilan, ngunit sa simula ng ika-19 na siglo ang mga semantika ng salita ay nagbabago at tumatagal ng isang negatibong konotasyon, ang "kawalang-interes" ay nagiging isang kasingkahulugan para sa lamig, pag-iingat at kawalang-malasakit.
Mga patay na kaluluwa
Sa modernong kahulugan, ang kawalang-interes ay isang pasibo, walang malasakit, walang anumang interes na saloobin patungo sa nakapaligid na katotohanan. Maraming mga kasabihan at kawikaan na kinondena ang pakiramdam na ito o, mas tiyak, ang kawalan nito. A.P. Si Chekhov ay isang beses na tinawag na kawalang-interes ang isang paralisis ng kaluluwa. Ang manunulat na si Bruno Yasensky ay sumulat sa nobela na "The Conspiracy of the Indifferent": "Huwag matakot sa iyong mga kaibigan - sa pinakamasamang kaso maaari silang ipagkakanulo, huwag matakot sa iyong mga kaaway - sa pinakamasamang kaso maaari silang pumatay sa iyo, matakot sa mga walang malasakit - sa pamamagitan lamang ng kanilang pahintulot ng tacit mangyari sila sa Earth pagkakanulo at pagpatay."
Mayroong kahit isang opinyon na ang pagwawalang-bahala ay minana bilang isang kahila-hilakbot na sakit kung saan ang isang tao ay hindi nakatira ng isang buong buhay at masiyahan sa mga emosyon. Ang mga walang malasakit na tao ay hindi nailalarawan sa pamamagitan ng pakikiramay, sila ay matatawag, duwag at kahit na nangangahulugang masigla, lahat ng tao ay dayuhan sa kanila. Tinatawag silang hindi maunlad, naniniwala na sila ay nasa mas mababang yugto ng ebolusyon.