Ang expression na "ugali - pangalawang kalikasan" ay unang ginamit ng sinaunang pilosopong Greek na si Aristotle, bagaman ito ay naging tunay na may pakpak na salamat kay San Augustine. Naniniwala ang mga sinaunang nag-iisip na ang ilang mga gawi ay maaaring naiintindihan kaya hindi sila naiiba sa mga ugali ng character.
Konsepto ng ugali
Pinag-uusapan ang tungkol sa pagmamahal ng tao, tinalo ni Augustine na ang pagsuko ng isa o iba pang mga gawi ay minsan ay hindi gaanong mahirap kaysa sa pagbabago ng mga katangian ng pagkatao. Sa katunayan, hindi lahat ng tao ay hindi magagawang magbahagi ng mga naitatag na gawi at ugali, na madalas na nakalilito sa isa't isa. Upang malaman kung aling bahagi ng pagkatao ang binubuo ng panloob na paniniwala, at kung aling bahagi ang itinatag na gawi, una sa lahat ang kanais-nais na matukoy ang terminolohiya.
San Augustine - teologo, mangangaral at pilosopo na nabuhay noong ika-4 na siglo A.D. Ito ay itinuturing na tagapagtatag ng pilosopong Kristiyano.
Kaya, ayon sa kahulugan ng diksyonaryo, ang isang ugali ay isang mode ng pagkilos na nabuo sa kurso ng mga regular na pag-uulit sa isang partikular na sitwasyon. Ang isang tampok na katangian ng ugali ay ang isang tao ay nagsisimula sa pakiramdam na kailangang kumilos sa ganitong paraan, kahit na ang mga panlabas na pangyayari ay hindi nangangailangan nito. Mula sa isang pangmalas na punto ng pananaw, ito ay dahil sa paglitaw ng tinatawag na mahusay na itinatag na mga koneksyon sa nerbiyos na nagbibigay-daan sa iyo upang tumugon nang mas mabilis sa sitwasyon. Nang simple, ang pagpapatupad ng karaniwang mga pagkilos ay hindi nangangailangan ng isang tao na mag-isip o maunawaan, ngunit awtomatikong nangyayari. Sa parehong oras, ang isang tao na hindi malay nakakaranas ng kasiyahan, dahil ang mga gawi ay nailalarawan din sa pamamagitan ng emosyonal na pag-asa.