Ang pagkasala ay isa sa mga karaniwang kasalanan ng tao. Gaano kahirap kung minsan ay pigilan ang sarili upang hindi masaway ang mga kamag-anak, kaibigan at hindi lang kilala. Sa pamamagitan ng pagkondena, tumaas tayo sa itaas ng ibang tao, ngunit ito ang maling landas na humahantong sa pagkawasak sa sarili.
Ito ay isa sa mga utos, na napakahirap na masusunod ng marami. Sa proseso ng komunikasyon, napakahirap na gawin nang hindi hinatulan ang isang tao o nakakasagot ng lason. Ngunit may isang kawili-wiling pattern, kung mas maraming tao ang mangongolekta ng tsismis at humatol sa ibang tao, mas pinaparusahan nila siya.
Nirereklamo kaming lahat na nagsasalita sila tungkol sa amin sa isang negatibong paraan at kumakalat ng mga tsismis. Ngunit kung iniisip mo ang tungkol dito, pagkatapos ay gawin din ng karamihan. Paano ihinto ang paghatol, at magalak sa katotohanan na may nagsabi ng masama sa isang tao?
Ang pagmamahal sa "paghuhugas ng mga buto" ay nagmula sa mababang pagpapahalaga sa sarili. Sa ilang mga paraan, itinuturing ng isang tao ang kanyang sarili na may kamalian, at sa pamamagitan ng pagtanggi sa iba, sinusubukan niyang tumaas. Sa gayon, pinaparami nito ang mga negatibong pag-iisip at clogs ang isip. Kapag hinatulan ang ibang tao, tila siya ay naka-off mula sa daloy ng kanyang negatibiti at tumatanggap ng isang maliit na bahagi ng "kagalakan", nagsasalita ng hindi maganda tungkol sa ibang tao.
Upang maiwasan ito, kailangan mong subukang pigilan ang iyong sarili sa sandaling mayroong pagnanais na lokohin ang tungkol sa isang tao. Sa una ito ay mahirap, mahirap mapanatili ang karamihan sa mga pag-uusap, pagkatapos ay unti-unting napansin ng tao na nagsisimula siyang maging interesado hindi sa buhay ng ibang tao, ngunit sa kanyang sarili. Hindi na kawili-wili kung sino ang gumagawa ng kung ano, kung paano magbihis, at kung ano ang sasabihin.