Napakahirap ipahayag ang pagpapasensya kapag ang isang pamilyar na tao ay nawawala ang isang taong malapit sa kanya. Ang pinakamalaking pagkakamali na ginagawa ng marami ay hindi ipakita ang anumang pakikiramay, na nagmumungkahi na ang isang libing ay masyadong personal. Gayunpaman, ito ay isang kawalang-saysay, at samakatuwid ay dapat ipahayag ang mga pakikiramay. Kahit gaano kahirap.
Kakailanganin mo
- - matalo
- - pakikiramay
Manwal ng pagtuturo
1
Kung nais mong magpasalamat sa isang taong nakikita mo araw-araw, tulad ng isang kasamahan sa trabaho, umakyat kaagad sa kanya at mabilis na magsabi ng isang bagay, halimbawa, "Ang nangyari ay kahila-hilakbot. Mangyaring ipaalam sa akin kung ako Maaari kitang tulungan sa isang bagay. " Ito ay simple at hanggang sa puntong iyon.
2
Kung ikaw ay malapit sa isang tao na kailangang magpahayag ng pasasalamat, maaari kang sumulat ng isang liham sa kanyang buong pamilya, kung saan posible, halimbawa, upang sabihin sa iyong paboritong kuwento na may kaugnayan sa umalis. Kapag ang mga tao ay nagdadalamhati, nakakaramdam sila ng kaunti, na natututo kung gaano nila kalinga ang iba.
3
Subukang malaman kung paano ka makakatulong sa mourner (depende ito sa kung gaano ka kalapit). Maaari kang mag-alok upang magluto ng hapunan o tulong sa paglilinis ng bahay. Ngunit gawin mo kung nais mo talagang maging kapaki-pakinabang sa mahirap na oras na ito.
4
Ang pinakamagandang paraan upang maipahayag ang pagpapasensya ay ang pagdalo sa isang libing (at kasunod - upang gunitain at matugunan ang isang linggo at isang buwan pagkatapos ng libing). Pinahahalagahan ng mga nagreregosyo ang katotohanan na dumating ka upang suportahan sila.