Ang psyche ay gumagana ayon sa ilang mga batas, ang mga batas na ito ay inilarawan at napatunayan sa sikolohiya. Lalo na matagumpay sa psychology ng system na ito. Sa loob ng balangkas ng sistematikong sikolohiya, mayroong tatlong mga patakaran na sinusunod ng psyche sa gawa nito.
Panuntunan 1. Sa psyche walang mas malaki.
Ang anumang tampok, anumang sintomas, anumang elemento sa psyche ay laging gumaganap ng ilang kapaki-pakinabang na pag-andar. Kapaki-pakinabang hindi mula sa punto ng view ng indibidwal na kamalayan, ngunit mula sa punto ng view ng pagkakaroon ng psyche, mula sa pananaw ng pagpapanatili ng integridad at mahalagang paggana nito. Kung ang isang bagay sa iyong pag-iisip o sa iyong pagkatao ay tila walang saysay o labis na labis sa iyo, nangangahulugan lamang ito ng isang bagay: hindi mo nakikita sa sandaling ang pag-andar na ito ay gumaganap ng isang bagay. Ang anumang masamang ugali ay nagsasagawa ng isang mahalagang gawain sa aming sikolohikal na buhay. Kinakailangan na magtrabaho sa pagpapalawak ng zone ng kamalayan upang matuklasan ang gawaing ito.
Panuntunan 2. Karamihan sa mga kaganapan ay nangyayari sa isang tao ng pagkakataon.
Mayroong isang dahilan kung bakit nangyayari ang mga kaganapan sa isang tao. Ang kadahilanang ito ay namamalagi sa lalaki mismo - sa kanyang psyche, sa kanyang pagkatao, sa kanyang sikolohikal na mga katangian. Sa anumang kaganapan na nangyayari sa isang tao, ang psyche ay may aktibong papel. Kahit na tumanggi ang isang tao na aminin ito. Ang ating buhay ay bunga ng ating mga pagpipilian.
Rule 3. Ang psyche ay hindi pasasalamin na sumasalamin sa katotohanan, ngunit aktibong nabubuo ito.
Sa mga eksperimento sa gawain ng pang-unawa, na isinagawa ng mga sikolohista ng gestalt, napatunayan na ang psyche ay hindi lamang sumasalamin sa katotohanan, tulad ng isang salamin. Ang psyche ay aktibong nabubuo nito. Halimbawa, kung ipinakita sa iyo ang balangkas ng isang bilog na iginuhit ng isang tuldok na linya, makikita mo pa rin ang pigura bilang isang bilog, at hindi bilang magkahiwalay na mga gitling. Ito ang aktibong papel ng psyche sa pang-unawa ng katotohanan. Kung kulang tayo ng impormasyon, iisipin natin ito alinsunod sa ating nakaraang karanasan.
Ang mga panuntunan 2 at 3 ay magkakaugnay. Ang ikalawang panuntunan ay nalalapat sa mga aksyon at mga kaganapan na nangyayari sa isang tao. Ang ikatlong panuntunan ay nakatuon sa pang-unawa sa kasalukuyang mga kaganapan. Ang pang-unawa at pagkilos ay magkakaugnay, pinapalakas nila ang bawat isa.
Magbibigay ako ng isang simpleng halimbawa. Ipagpalagay na lumabas ka sa labas at biglang umulan.
- Sa isang kaso, ikaw ay mapataob (pang-unawa), ang iyong kalooban ay lumala, babalik ka sa bahay (pagkilos) at mag-aalala na ang iyong mga plano ay hindi natanto (pang-unawa). Ang mundo ay magiging mapurol sa iyo at hindi nabubuhay sa iyong inaasahan (pang-unawa).
- Sa isa pang kaso, masisiyahan ka sa ulan (pang-unawa), magbukas ng payong o kahit basa na para sa iyong kasiyahan (mga aksyon), ang iyong kalooban ay magiging mahusay at inspirasyon (pang-unawa). Mukhang sa iyo ang mundo na puno ng mga sorpresa, ang iyong pakiramdam ng pagkakaisa sa kalikasan ay tumindi (pang-unawa).
Ang parehong mga tanikala ay maaaring magpatuloy nang walang hanggan. Kaya lumikha kami ng isang kalooban para sa ating sarili, umayos ng mga aksyon, na sa huli ay nakakaapekto sa imahe ng mundo na ating ginagalawan. "Ang pinaniniwalaan namin ay nagiging isang katotohanan."