Lahat tayo ay napapailalim sa pagpuna sa sarili sa isang paraan o sa iba pa. Hindi ito masama, dahil ang hindi kasiyahan sa ating sarili ay nagpapahintulot sa atin na pagbutihin. Ngunit paano kung binabatikos natin nang labis ang ating sarili?
Ang isang panloob na kritiko ay nabuo sa panahon ng paglaki, kapag ipinaliwanag ang bata kung ano ang mabuti at kung ano ang masama. Sa paglipas ng panahon, nabuo namin ang konsepto ng moralidad, kagandahan, kawastuhan. Kaya ang panloob na kritiko ay isang seryosong bahagi ng ating kamalayan, na hindi nagpapahintulot sa amin na kumilos nang masama na may kaugnayan sa ibang tao. Bukod dito, ang pagpuna sa sarili ay nagagawa nating itulak sa pasulong. Hindi nito pinapayagan kaming magpahinga sa aming mga laurels, na patuloy na hinihingi ang lahat ng pinakamahusay at pinakamahusay na mga resulta. Ngunit may mga sitwasyon kung "pinupuna" ang panloob na pintas, at ngayon ang isang tao ay ipinanganak ng isang grupo ng mga kumplikadong kasama o wala. Kadalasan ito rin ang sisihin para sa lipunan, nakalalason ang isang bata mula sa kindergarten, nagbibigay inspirasyon sa kanya na siya ay mataba, nakakatakot, bobo, katamtaman, at kahit na mas masahol pa - hindi kinakailangan. Ang lahat ng ito ay nag-iiwan ng mabibigat na imprint, na kung minsan ay napakahirap, napakahirap mabuhay.
At kung minsan nangyayari na lahat ng bagay sa buhay ng isang tao ay maayos, ngunit hindi pa rin niya mapigilan ang "nagkakantot" sa kanyang sarili. Upang maiwasan ang mga labis na paghihirap, kailangan mong matutong makipag-usap sa iyong sarili. Narito ang ilang mga puntos upang matulungan kang gawin ito.
-
Aminin na mayroon pa ring panloob na kritiko. Maraming mga tao ang tumanggi sa pagkakaroon nito, binibigyang-katwiran ito ng mga makatuwirang dahilan, halimbawa: "Mayroon akong isang kakila-kilabot na ilong, nakikita ko ito sa salamin, at hindi lamang iniisip ito." Kailangan mong maging matapang at aminin sa iyong sarili na ang problema ay talagang nakaupo sa ulo, at ito lamang ang panloob na kritiko na bumubulong nito.
-
At talagang nais ka ng iyong kritiko sa loob. Sa katunayan, inaalagaan ka niya, na nasiraan ng loob mula sa anumang walang ingat na mga aksyon, halimbawa, kusang pagbili o isang matalim na pagbabago sa imahe.
-
Alamin na makinig at pakinggan ang iyong sarili. Makakatulong ito sa iyo na maiwasan ang mga panloob na salungatan, pati na rin mas mahusay na maunawaan ang iyong totoong motibo at kagustuhan.
-
Makipag-usap sa isang panloob na kritiko. Makipag-usap at kumunsulta sa kanya, subukang mag-set up ng isang panloob na diyalogo upang sa panahon ng hindi pagkakasundo ay hindi ka niya pinagalitan at sinisisi, ngunit sumusuporta at nagpapayo. Sa lahat ng mga sitwasyon, mahahanap mo ang iyong mga plus, at ang iyong gawain ay ang "muling pagkumpirma" ng iyong kritiko upang maipakita niya ang mga pakinabang na ito sa iyo.
-
Kilalanin na imposible pa rin upang ganap na mapupuksa ang samoyedness. Tanggapin mo lang ang katotohanang ito at mabuhay ka. Ngunit kapag dumating ang ganoong sandali ng labis na pagpuna sa sarili, mas madali mo itong mararanasan, dahil malalaman mo na ito ay hindi para sa mahaba at sa lalong madaling panahon ang phase na ito ay lilipas.