Kadalasan, kung anong mga kulay ang pipiliin ng mga tao sa pang-araw-araw na buhay ay maaaring sabihin kung ano ang kalagayan ng isang tao. Ngunit ang pinaka-kagiliw-giliw na bagay ay posible na mag-diagnose sa pamamagitan ng pag-obserba ng mga uso sa pag-uugali ng tao o paggamit ng isa sa mga pagsubok sa kulay. Halimbawa, ang isa sa mga pinakatanyag na pagsubok ng Lusher ay makakatulong sa naturang gawain.
Kahit na bago pag-aralan ang lugar na ito ng sikolohiya, maraming siyentipiko ang nagsabing ang namamayani ng madilim na kulay sa damit ay nangangahulugang isang tanda ng isang nalulumbay na kalagayan sa isang tao. Gayunpaman, ang hypothesis na ito ay hindi nakumpirma.
Sa panahon ng eksperimento, maraming mga paksa ang nagsabing ang kanilang mga paboritong kulay ay itim, ngunit sa parehong oras na sila ay ganap na maligayang tao at nasa isang magandang kalagayan. Sa pamamagitan ng nasabing data empirical, ang tulad ng isang hypothesis ay gumuho.
Ang isa pang kagiliw-giliw na katotohanan na naitatag ng mga siyentipiko ay ang isang pangkat ng mga paksa na gumagamit ng maliwanag, kahit na mga kulay ng acid, ay nalulumbay sa isang mahabang panahon, at ang kanilang kalooban ay naabot ang pinakamataas na kritikal na punto ng pananaw. Ipinaliwanag ng mga siyentipiko ang tiyak na resulta na ito bilang isang walang pasubali na reflex na katulad ng sa mga hayop. Kaya, halimbawa, kahit na maraming mga hayop ang bulag sa kulay, maaari silang makilala sa pagitan ng mga maliliwanag na kulay. Samakatuwid, para sa maraming mga hayop, ang mga maliliwanag na kulay ay isang senyas sa panganib at maging sanhi ng isang agresibong reaksyon.
Ang isang katulad na reaksyon ay makikita sa ilang mga tao na gumagamit ng maliliwanag na kulay sa kanilang mga damit. Ngunit ang puntong ito ng pananaw ay hindi pa natagpuan ang eksaktong kumpirmasyon nito, at samakatuwid ay nanatili sa listahan ng mga sinasabing.
Ang reaksyon at tagapagpahiwatig ng kalooban sa mga scheme ng kulay ay isang indibidwal na tagapagpahiwatig na maaaring parehong itaas ang tagapagpahiwatig ng mood at mag-ambag sa pagbaba nito.
Ang isa pang punto ng pananaw na binuo ay ang kagustuhan para sa scheme ng kulay mula sa paglaganap ng uri ng pag-iisip. Halimbawa, ang mga taong may mas malikhaing pag-iisip ay mas ginusto ang maliwanag at magkakaibang mga kulay, at ang mga taong may konserbatibong pag-iisip ay ginusto ang mga matagal na tono: puti, itim o beige, iyon ay, mga klasikong pagpipilian.
Gayunpaman, ang pananaliksik sa lugar na ito ay patuloy pa rin at ang mga siyentipiko sa maraming mga dekada ay hindi maaaring dumating sa isang karaniwang opinyon sa kung mayroong isang relasyon sa pagitan ng pagpili ng scheme ng kulay at tagapagpahiwatig ng kalooban at kung ano ang katangian ng paglitaw ng naturang koneksyon.