Ang metamodel ay isang pangunahing pag-aaral sa teorya ng NLP (neuro-linguistic programming). Tumutulong ito sa isang tao na mas mahusay na maunawaan ang interlocutor, at kabaliktaran - mas tumpak na ipahayag ang kanilang sariling mga saloobin.
Ang kabuuang bokabularyo ng lahat ng mga wika sa mundo at anumang paraan ng komunikasyon sa pasalita ay hindi sapat upang ganap na maiparating ang lahat ng iyong mga damdamin at damdamin. Ang malalim at mababaw na istruktura ng wika ay naiiba na ang interlocutor ay hindi palaging naiintindihan nang wasto ang orihinal na kaisipan ng nagsasalita.
Ang pagbabagong-anyo at pag-urong ng pag-iisip sa panahon ng paglipat nito sa isang form na pandiwang nangyayari dahil sa maraming mga kadahilanan. Una sa lahat, marami sa aming mga saloobin ay lampas sa mga salita. Hindi sila maipahayag sa mga pangungusap. Bilang karagdagan, ang mga tagalikha ng metamodel ay nagpakilala sa tatlong mga proseso ng pagmomolde na pumipigil sa amin mula sa tumpak na paghahatid ng impormasyon: pagkukulang, pagbaluktot, at pagbubuo.
Ang metamodel ay ginagamit upang tulay ang malaking puwang sa pagitan ng malalim na istraktura (mga karanasan) at istraktura ng ibabaw (naisip na pasalita). Ito ay isang mabisa at medyo simpleng pamamaraan ng NLP kung saan maaari mong malaman upang epektibong magamit ang paglilinaw ng mga katanungan sa komunikasyon.
Ang metamodel ay kapaki-pakinabang sa lahat ng mga lugar ng buhay na nauugnay sa komunikasyon. Maaari itong maging isang normal na pag-uusap sa isang kaibigan, at nililinaw ng kontratista ang mga ideya ng customer, at nililinaw ng nagbebenta ang mga kagustuhan ng mamimili, atbp.
Bilang karagdagan sa isang buo at matingkad na pag-unawa sa mga naiisip ng interlocutor, ang metamodel ay mayroon ding isa pa, walang gaanong positibong panig: naramdaman ng interlocutor ang iyong interes at mabuting kalooban, na kung saan ay isa sa pinakamahalagang sangkap ng isang aktibong kasanayan sa pakikinig.