Kapag ang isang tao ay nasaktan sa wala, napakahirap na makarating sa mga kalagayang ito. Nais kong maghiganti upang ang hustisya ay nagtagumpay at ang tao ay tumigil sa pakiramdam na nasaktan. Kahit na sa mga pinakalumang libro sinabi na "isang mata para sa isang mata, ngipin para sa ngipin", dahil lamang doon ay hindi talaga tungkol sa konsepto ng paghihiganti.
Ang konsepto ng paghihiganti
Ang paghihiganti ay halos palaging resulta ng sama ng loob. Ang pamamaraan dito ay simple: nasaktan nila ang isang tao, nasaktan siya; isinasaalang-alang niya kung paano mawala ang nakakalungkot na pakiramdam na ito. Karamihan sa mga madalas, marami ang may kakayahang palayain at patawarin ang mga pang-iinsulto, at samakatuwid ay pinaplano nila ang paghihiganti. Gayunpaman, ilang mga tao ang nag-iisip na kahit na pagkatapos ng isang mapanghiganti na pakiramdam sa dibdib ay maaaring hindi umalis, at, marahil, ito ay tataas din dahil sa isang galit na budhi o pagkakasala.
Sa buong mundo, ang paghihiganti ay maaaring isaalang-alang sa maraming mga antas: mula sa ilang "pambansang mga banga" (upang kumalat ng mga alingawngaw, upang mapalitan ang mga trifles, atbp.) Sa tinaguriang vendetta, kapag ang ganap na walang-sala na mga tao ay nagsisimulang mamatay dahil sa dalawang tao na hindi makitungo sa bawat isa ang taong ito, ang mga digmaan ay nakatuon at naganap ang malaking sakuna.
Hindi nakakagulat na ang pariralang "paghihiganti ay ang ulam na pinaglilingkuran ng malamig." Sa katunayan, bago ka makarating sa mga nakagagalit na mga scheme, kailangan mong huminahon at lumamig. Marahil ay maaaring pumili ng isang kalmadong utak na pumili ng isa pa, mas katanggap-tanggap na solusyon sa problema.
Paghihiganti at parusa
Ang expression na "isang mata para sa isang mata, ngipin para sa ngipin" sa pangkalahatan ay isinasaalang-alang ang isang kakaibang prinsipyo ng hustisya: ang bawat tao ay dapat tumanggap ng nararapat. Ang mga modernong katotohanan ay tulad na ang ekspresyon ay isinasaalang-alang lamang sa isang negatibong paraan, ngunit ang mga positibong aspeto ay kahit papaano napalampas, bagaman magiging mas mabuti at mas makataong gamitin ang pariralang ito sa konteksto ng gantimpala para sa mabubuting gawa.
Kung ang parusa ay kinakailangan upang maibalik ang hustisya sa mundo, kung gayon ang paghihiganti ay natutukoy lamang ng pang-unawa ng paksa ng sitwasyon ng isang tiyak na tao. Kaya, maaaring isipin ng isang tao na nais ng isang tao na mapahamak, at, hindi nauunawaan ang sitwasyon, ay nagsisimulang maghiganti. Ang mga motibo sa pagmamaneho ng sinasabing nagkasala ay hindi tinanggal, ngunit naganap na ang paghihiganti. Bago matukoy ang kaparusahan, ang lahat ng mga tampok ng sitwasyon ay ipinahayag, ang mga posisyon ng parehong partido ay napagmasdan, at ito ang pangunahing pagkakaiba sa pagitan ng parusa at paghihiganti.