Gusto man natin o hindi, napipilitang umangkop tayo sa mga inaasahan ng ibang tao. Gaano kalaki ang nagdudulot ng kaligayahan?.. Ngunit, tila, mayroong "mga puting uwak" - narito hindi nila inaayos; mamuhay ayon sa gusto nila - iyon ang tunay na masaya! Ganun ba? Ang pag-uusig at hindi pagkakaunawaan, tinanggihan ng mga tao. Ang landas na ito ay alinman sa malakas na espiritu, o malapit, mga taong may sakit.
Ang pakikibagay sa iba o upang mabuhay lamang para sa sarili ay kalahati ng mga hakbang.
1. Ang buhay ng mga tao na labis na natatakot sa pagtanggi at pagkondena ay napapailalim sa mga kinakailangan sa panlabas: pumapasok sila sa isang "prestihiyosong unibersidad" upang makatanggap ng isang "hinahangad na specialty"; subukang mamuhay ayon sa pamantayang senaryo na "ipinanganak - pinag-aralan - may-asawa - nagbigay ng mga anak - namatay na napapaligiran ng isang malaki at magiliw na pamilya"; subukang maiwasan ang mga salungatan, huwag tumayo sa itaas.
Mayroon silang "lahat": isang karera, suweldo, kotse, isang bahay sa tag-araw at barbecue sa katapusan ng linggo. Ngunit, sa pag-abot sa susunod na krisis sa buhay, karaniwang ang mga tao ay nakakaranas ng walang saysay, hindi sila nasisiyahan sa anumang bagay sa kanilang buhay, hindi nila talaga maintindihan kung ano ang talagang nais nila.
2. Ang buhay ng mga rebelde at "puting uwak", na labis na pinahahalagahan ang kanilang kaakuhan at hindi handa na sumuko upang makahanap ng isang karaniwang wika sa ibang mga tao, ay isang walang hanggang pakikibaka, isang permanenteng tunggalian. Ginugulo nila ang mga pattern, nakagambala mula sa takip hanggang sa takip, nakatira sa ilalim o kahit na pulubi, ngunit sa parehong oras ay patuloy na ginagawa ang kanilang sariling bagay, mabuhay ayon sa kanilang iniisip na totoo. Nilalabag nila ang lahat ng mga pamantayan at alituntunin.
Ang kinahinatnan ng buhay ng mga tao ay hindi mahuhulaan. Maaga o huli, ang lipunan ay makikilala ang talento sa kanila at mai-rehab ang posthumously. Ngunit hindi ito maaaring mangyari. Ang pagtatanggol ng kanyang sarili, ang isang tao ay binawian ng pagkakataon na tunay na mapagtanto ang halaga ng kung ano ang kinatatayuan niya, nananatiling tinanggihan at hindi pagkakaunawaan. Ang pagiging totoo at kakayahang umangkop ng mga naturang tao ay karaniwang nasa sobrang antas.