Ang anumang mga kapaki-pakinabang na kasanayan ay kailangang igagalang, at ang masamang gawi ay tinanggal. Ang parehong naaangkop sa kakayahang makipag-usap. Ang ilang mga tao ay ginagamit sa papel ng isang mahiyain na tao at hindi sinusubukan na baguhin iyon. Ang kadali ng komunikasyon ay hindi darating pareho, dito, tulad ng sa anumang negosyo, kinakailangan ang kasanayan.
Manwal ng pagtuturo
1
Isipin na ang iyong utak ay isang computer, at ikaw ay isang gumagamit. Ang utak, tulad ng nakasanayan niyang gawin, ay nagsasama ng isang programa ng kahinhinan sa tuwing makikita mo ang iyong sarili sa isang tiyak na sitwasyon. Ang iyong gawain, bilang isang gumagamit, ay upang ihinto ang programa na awtomatikong nagsisimula. Halimbawa, kapag nakarating ka sa isang pagdiriwang, huwag umupo sa isang tahimik na sulok, dumiretso sa gitna ng karamihan. Kung ikaw ay nasa kumpanya, huwag tumahimik, tanungin ang mga interlocutors ng ilang mga katanungan.
2
Makipag-usap sa isang estranghero, mas mahusay na hayaan itong maging isang random passerby. Hindi mo malamang na makilala siya muli, kaya huwag mag-atubiling sanayin sa komunikasyon.
3
Huwag palampasin ang isang solong pagkakataon upang makipag-chat sa mga tao. Kung inanyayahan kang magsalita, sumang-ayon, sabihin ang nakakatawang mga kwento kapag nasa kumpanya ka. Batiin ang mga taong madalas mong nakatagpo ngunit hindi ka bumati bago.
4
Kung nais mong makipag-usap o makilala ang isang tiyak na tao, ngunit nahihiya na gawin ito, pumunta sa mga taong mas madaling makausap, makipag-chat sa kanila. Matapos ang gayong kasanayan, mawawala ang kawalan ng katiyakan.
5
Kapag nakikipag-usap sa publiko, huwag kabisaduhin ang natapos na teksto. Mukha itong pekeng at hindi kawili-wili. Gumamit lamang ng mga tala upang tingnan ang pagkakasunud-sunod ng materyal. Alalahanin na ang publiko ay interesado sa iyong matagumpay na pagganap, at ang ilan sa mga naroroon ay hindi rin naglakas-loob na pumunta sa entablado.