Mahirap makahanap ng isang tao na hindi mangarap na maging masaya. Ngunit ang konsepto ng kaligayahan ay naiiba para sa lahat. Mayroon bang isang unibersal na recipe na nagbibigay-daan sa iyo hindi lamang makaramdam ng masaya, ngunit makaranas ng tunay na walang hanggan na kaligayahan? Ang sagot sa tanong na ito ay matatagpuan sa mga sinaunang eastern risise.
Bakit maraming tao ang hindi nasisiyahan? Ang dahilan ay ang kaligayahan ay may kondisyon para sa kanila. May sasabihin na magiging masaya siya kung nakilala niya ang isang mahal sa buhay. Para sa iba pa, ang kaligayahan ay namamalagi sa prestihiyosong mahusay na bayad na trabaho, para sa pangatlo - sa pagkakataon na maglakbay. Maaaring magkaroon ng maraming mga pagpipilian, at palaging para sa kaligayahan ang isang tao ay kailangang makakuha ng isang bagay, kumuha, makamit ang isang bagay.
Walang kondisyon na kaligayahan
Ang kaligayahan ba ay walang kundisyon? Oo, maraming mga espirituwal na turo ang nagsasalita tungkol dito. Bukod dito, ang walang kondisyong kaligayahan lamang ang maaaring maging tunay na malawak at hindi masasayang.
Ang pinakamahalagang kalidad ng unconditioned na kaligayahan ay hindi na kailangan ng anuman para sa pagkakaroon - ito ay lamang. Bukod dito, nagmula ito sa loob at ganap na pinupunan, baha ang isang tao. Ang ganitong kaligayahan ay tumindi lamang sa paglipas ng panahon, na sa kanyang sarili ay tila isang bagay na kamangha-manghang.
Gayunpaman, ang mga tao na nakamit ang kondisyong ito ay nag-aangkin na walang kamangha-manghang o hindi pangkaraniwan dito. Sa kabaligtaran, naniniwala sila na ito ay tiyak na estado ng kung saan ang bawat tao ay dapat na. Ang ilan ay nagtaltalan na ang kilalang-kilala na pagbagsak ng bibliya, na kung saan ang isang tao ay pinalayas mula sa Paraiso, ay isang nakatatakot na paglalarawan ng isang tao na nawawalan ng estado ng paunang hindi kondisyon na kaligayahan.