Ang labis na impluwensya ng mga emosyonal at mental na proseso sa pag-uugali ng tao ay hindi palaging gumana para sa kanya. Ito ay humantong sa labis na pagkabalisa sa araw, at hindi rin sa pinakamahusay na paraan nakakaapekto sa paggawa ng desisyon at setting ng layunin. Gayundin, ang labis na aktibidad ng kaisipan ay tumatagal ng isang malaking bahagi ng enerhiya mula sa isang tao, na iniwan ang kanyang katawan na mahina at walang buhay.
Ano ang magagawa ng isang tao upang makawala sa pamatok ng kanyang sariling isip? Marami ang nasanay sa ideya na labanan ang kanilang panloob na mundo, na sinusubukang guluhin ito sa ilang mga panlabas na kadahilanan. Maaari itong maging iba't ibang mga libangan, paggamit ng alkohol, tabako at gamot. Hindi gaanong karaniwan, isang malalim na paglubog sa aktibidad ng paggawa, hanggang sa pagdala ng sarili sa isang estado ng kumpletong pagkapagod.
Nangyayari ito dahil sa ang katunayan na ang mundo ng Europa ay hindi malamang na makakita ng iba pang mga paraan upang malutas ang kanilang mga panloob na problema.
Sa kabutihang palad, mayroong isang simpleng pamamaraan na makakatulong sa lahat na nais makamit ang isang balanse at kapayapaan ng isip.
Ito ay nagkakahalaga ng pagsubok na baguhin ang paglaban sa mga saloobin at emosyon sa kanilang pag-ampon. Sa unang tingin, ito ay maaaring mukhang mahirap, ngunit kakatwa sapat, sapat na ito na huwag gumawa ng anuman sa kanila. Maglagay lamang, ihinto ang pagdaragdag ng gasolina sa apoy. Maaari mong tanungin ang iyong sarili, "maaari ko bang hayaan ang aking mga saloobin?". Kung hindi ito gumana, makatuwiran na subukan ang iba't ibang mga kasanayan para sa pagpapahinga, kabilang ang mga posisyon ng pagmumuni-muni o yoga.
Matapos tanggapin ang mga hindi pangkaraniwang bagay na ito, ang isang bagong pagkakataon, na tinatawag na obserbasyon, magbubukas para sa isang tao. Iyon ay, ngayon maaari siyang tumingin mula sa gilid sa kanyang mga porma at pakiramdam ng kaisipan, nang hindi nakikisali sa mga ito. At sa pagkakaroon ng malapit na pagmamasid, malamang na pabagalin sila at pagkatapos matunaw, naiwan lamang sa isang background ang pakiramdam ng kalmado.
Sa pangkalahatan, ang kakanyahan ay malapit sa pagmumuni-muni. At upang maging mas tumpak - sa aktibong bersyon nito, nang hindi nakaupo sa katahimikan at mga elemento ng pagpapahinga. Marahil ay maaaring hindi madali ang mga payo sa pagmamasid, lalo na para sa mga taong palaging nasasangkot sa kanilang damdamin at pangangatuwiran. Ngunit sa katunayan, sapat na upang bigyang-pansin ang impormasyon mula sa mga organo ng pang-unawa: ang mundo, ang tunog, amoy, mga sensasyong sensasyon sa balat. Ito ay mag-aambag sa isang paglipat sa pokus ng kamalayan mula sa mga phenomena nito sa pag-obserba. Pagkatapos ng lahat, sa pangwakas na pagsusuri, ang tao ay ito na "tahimik na tagamasid".