Ang sakit ay ibinibigay sa isang tao sa pagsubok, at ang pagpapagaling ay isang senyas ng matagumpay na pagpasa ng isang tiyak na segment ng espirituwal na landas. Ang paggaling ay labis na kanais-nais, ngunit upang makuha ito, kailangan mong kumita ito. Hindi ito ipinagkaloob sa sinuman na ganyan.
Ang likas na katangian nito ay hindi pa rin lubos na nauunawaan, at ang paggaling ay inuri bilang mga himala. Mukhang mula sa labas lamang na ang isang tao ay nabubuhay at nabubuhay, at biglang isang himala ang nangyayari sa kanyang buhay. Hindi lahat ng bagay ay tulad na talaga nito. Karaniwan ang isang malalim na espirituwal na gawain sa sarili ay nag-aambag sa paglitaw ng isang himala.
Kapag ang isang tao ay pinahihirapan ng mga karamdaman sa kaisipan at katawan, kung gayon mas mahusay siyang nagsisimula na makaramdam at maunawaan ang ibang tao at ang kanyang sarili. Mayroong muling pagsusuri ng mga halaga, na humahantong sa pagpapagaling. Imposibleng pangalanan ang eksaktong oras ng pagsisimula nito, ngunit may ilang mga prinsipyo, ang pag-obserba kung saan papayagan itong mapalapit.
Pagnanasa
Ito ang pangunahing kondisyon hindi ang landas sa paggaling. Dapat itong maging matibay at hindi malabo. Ang isang tao ay hindi dapat patayin ang inilaan na landas, gaano man ito kahirap.
Introspection
Pakikitungo ang iyong sarili mula sa isang kritikal na punto ng pananaw, ngunit huwag lumuhod sa paggalang sa sarili at pagkondena. Ito rin ay hindi hahantong sa mabuti. Subukan na objectively suriin ang lahat ng iyong mga pagkukulang, ngunit kailangan mong makita ang mga ito, hindi bilang kababaan, ngunit bilang "mga puntos ng paglago."
Ilang mga pagsisikap
Upang makakuha ng isang bagay, kailangan mong magtrabaho nang husto, na madaling dumarating, pagkatapos ay madaling umalis.
Wala nang mas kanais-nais para sa isang may sakit kaysa sa pagtanggap ng kagalingan. Hindi ito binigyan ng ganyan, para dito kinakailangan na magtrabaho sa sarili sa espirituwal.