Ang salitang "hedonism" ay may mga sinaunang ugat na Greek. Ito ang turo na ang pangunahing layunin ng pag-iral sa mundo ay ang pagtanggap ng kasiyahan. Iyon ay, mula sa pananaw ng hedonism, ang pinakamataas na kabutihan para sa isang tao ay ang pamumuhay ng isang madali, walang kasiyahan na buhay, nakakakuha ng kasiyahan mula sa lahat ng mga panig nito, at sa lahat ng posibleng paraan upang maiwasan ang lahat na hindi kanais-nais, masakit.
Paano lumitaw ang hedonism
Ayon sa Wikipedia, ang hedonism ay isang doktrina ayon sa kung saan dapat magsikap ang isang tao, una sa lahat, upang makatanggap ng kasiyahan mula sa lahat. kung ano ang pumapalibot sa kanya. Ito ay pinaniniwalaan na ang tagapagtatag ng hedonism ay si Aristippus, isang sinaunang pilosopo na Greek na nabuhay noong 435-355. BC Nagtalo siya na ang kaluluwa ng isang tao ay maaaring nasa dalawang estado: kasiyahan at sakit. Ang isang maligayang tao, ayon kay Aristippus, ay isang namamahala upang magsaya nang madalas hangga't maaari. At ang kasiyahan na ito, una sa lahat, ay dapat na pisikal, nadama. Halimbawa, ang isang tao ay nasisiyahan sa masarap na pagkain at masarap na inumin, pakikisalamuha sa isang kapareha, komportableng damit, isang mainit na paliguan, atbp.
Ang kasiyahan sa emosyonal (mula sa isang magandang tanawin, pakikinig sa musika, panonood ng isang pag-play, atbp.) Si Aristippus ay inilagay sa isang pangalawang lugar, bagaman nakilala niya ang kahalagahan nito.
Ang doktrina ng hedonism ay karagdagang binuo sa mga sulat ng iba pang mga pilosopo, lalo na, Epicurus. Ayon sa Epicurus, ang pinakamataas na kaligayahan at kasiyahan sa buhay ay maaaring makuha sa pamamagitan ng pag-alis ng sakit at pagdurusa. Ngunit ang sakit at pagdurusa ay madalas na isang natural na bunga ng labis, kawalan ng malusog na katamtaman. Halimbawa, kung kumain ka ng sobra, hindi ka dapat magulat sa mga problema sa pagtunaw. O kung ang isang tao ay humantong sa isang napaka-idle na pamumuhay, na pinoprotektahan ang sarili mula sa kaunting pagsisikap, maaaring magkaroon siya ng mga problema sa kanyang puso at kasukasuan bilang isang resulta. Samakatuwid, tinawag ni Epicurus ang makatuwirang pag-moderate sa lahat.
Ang pilosopo ng Ingles at sosyolohista na si W. Bentan, na nabuhay noong ika-18 - ika-19 na siglo, tinawag ang mga pananaw na ito ng Epicurus hedonic na kahinahunan.