Ang mga masakit na alaala ay hindi dapat maging isang kinahuhumalingan. Kung sa palagay mo ay natigil ka sa nakaraan, oras na upang magawa ang ilang mga lakas upang hindi mabalisa at malungkot sa walang katapusang tagas na ito.
Paano kung minsan nais mong itapon ang ilang mga masakit na alaala ng nakaraan sa buhay. Gayunpaman, sila ay walang tigil na "mag-drill sa utak", pinipilit silang bumalik sa naranasan na karanasan sa trahedya. Kaya't unti-unting nagsisimula ang isang tao na mabuhay sa nakaraan, ang kasalukuyan ay nakikita sa isang itim na ilaw, tila walang magiging mahusay sa buhay.
Sa karamihan ng mga kaso, ang kondisyong ito ay katangian ng mga taong nawalan ng kanilang mga mahal sa buhay. Nagsisimula silang mag-hang up sa trahedya sandali at pakiramdam nila ang kanilang kawalang-saysay at kawalang-saysay ng pagkakaroon sa mundong ito. Gayunpaman, dapat mong mapagtanto na walang nangyayari sa buhay na ganyan. Ang mabibigat na sikolohikal na karanasan ng pagkawala ay ibinibigay sa indibidwal, na katulad ng naririnig, upang pagalingin at suriin muli ang mga halaga.
Ang mga pangunahing paraan upang mapalaya ang mga alaala ay kasama ang sumusunod:
- ilagay ang lahat ng mga bagay ng taong iniwan ka sa isang kahon at itago sa isang lugar na malayo;
- gumawa ng pag-aayos sa sala;
- Hanapin ang iyong mga paboritong palipasan ng oras na nakakagambala sa iyo sa malungkot na mga saloobin.
- bisitahin ang isang sikologo;
- gawin ang auto-pagsasanay upang makakuha ng positibong pag-iisip.
Ang karanasan ng mga pagkalugi at mga alaala ng nakaraan ay palaging traumatiko. Ito ay kahawig ng isang malapot na swamp, kung saan ang pinakamahalagang bagay ay hindi masiraan ng loob.