Sa buhay, bihira ang mga tao na sapat at mahinahon na tumatanggap ng pintas mula sa iba. Kadalasan, nagiging agresibo sila, na maaaring humantong sa alitan. Gayunpaman, ang pagpuna ay pinasisigla ang isang tao sa pagpapaunlad sa sarili.
Maaari mong makita ang pintas kahit saan. Halos bawat tao, na nasuri ang kanyang pag-uugali, ay mapagtanto na siya ay tumugon nang negatibo sa negatibong pagpuna. Kaugnay nito, ang tanong ay lumitaw sa kanya: "Paano matutunan kung paano mahinahon tumugon sa pagpuna?"
Upang magsimula sa, kapag ang isang tao ay nakakarinig ng pagpuna na hinarap sa kanya, hindi siya dapat magmadali upang tumugon dito. Ito ay nagkakahalaga ng pagsasaalang-alang sa mga salita ng interlocutor upang maunawaan kung ang kritisismo ay nakabubuo. Upang gawin ito, kailangan mong tingnan ang sitwasyon mula sa tagiliran, na parang hindi pumuna sa kanya, ngunit sa ibang tao.
Nangyayari na ang kritisismo ay hindi nabibigyang katwiran, dahil ang isang tao na bumibigkas ng mga salita ng pagpuna ay hindi ganap na nakikita ang buong sitwasyon at hindi alam ang lahat ng mga detalye. Mas mainam na huwag tumugon sa gayong pagpuna, sapagkat walang katuturan na masaktan ka ng mga taong ito.
Ngunit kung minsan ang kritisismo ay nakabubuo, ito ay nagkakahalaga ng pakikinig sa naturang mga salita. Kung iniisip ng isang tao ang mga salita ng pagpuna at naiintindihan na ang kritiko ay tama, dapat niyang suriin ang sitwasyon at subukang iwasto ito, pati na rin pasalamatan ang interlocutor, sapagkat tinulungan niya ang tao na gawing mas mahusay ang kanyang buhay.
Kaya, kung tama ang kritiko, dapat kang magpasalamat sa kanya at hindi masaktan sa kanya. At nararapat din na maging maingat ka sa iyong sarili kapag nakikipag-usap sa isang tao upang hindi masaktan siya nang walang kabuluhan, mas mahusay na matutong makita ang mabuti sa mga tao.