Sa modernong lipunan, karaniwang tinatanggap na ang pagtataksil ay isang masamang gawa, at ang katapatan ay isang positibo. Mula sa punto ng pananaw ng sikolohiya, tulad ng isang mahigpit na pagkakaiba ay isang uri ng sikolohikal na pagtatanggol. Sa kasong ito, ang mga personal na pag-aangkin ay nabibigyang katwiran ng mga tradisyunal na halaga. Iyon ay, ang isang tao ay lubos na komportable sa tulad ng hindi matitinag na pagtitiwala sa kanyang tungkulin na manatiling tapat at hindi ilantad ito sa walang pag-aalinlangan.
Masasabi na mas madali, ang pagdaraya ay itinuturing na masama, dahil nagiging sanhi ito ng paghihirap sa isip sa ibang kapareha. Gayunpaman, ang lohika na ito ay hindi ganap na totoo, dahil maraming iba pang mga kaganapan sa buhay ang nagdudulot ng parehong sakit, nang walang kung saan imposibleng isipin ang buhay, at hindi ito ginagawang masama sa kanila. Isang tao lamang ang naghihirap mula sa pagkakanulo, ang pangalawang kasosyo ay nakakatanggap lamang ng kasiyahan mula sa gayong ipinagbabawal na pagkilos.
Ngunit ang walang tigil na katapatan at katapatan sa kanyang kapareha ay napakabuti? Maraming mga sitwasyon kung saan ito ay humahantong sa nakapipinsalang mga resulta. Kung ang isang tao ay walang kalayaan sa pananalapi at sikolohikal, ang buong katapatan sa isang kapareha ay kinakailangan upang suportahan ang kanyang mahinang pagkatao. Ang pagtataksil sa ilalim ng gayong mga kalagayan ay maaaring maging isang impetus upang iwanan ang umiiral na comfort zone.
Upang hindi pasanin ang kanilang mga sarili sa mga hindi kinakailangang obligasyon, marami ang nagsasagawa ng malayang relasyon. Pinapayagan nitong hindi lamang maiwasan ang mga hindi kinakailangang tungkulin, responsibilidad at karapatan, kundi pati na rin sa paglaya sa sarili mula sa isang kasosyo sa prinsipyo. Ang gayong mahina at hindi matatag na koneksyon ay hindi pinapayagan na makaramdam ng tamang suporta at isang pakiramdam ng kalungkutan ay nagiging isang palaging kasama.
Kasama ng isang libreng relasyon, ang mga kasosyo ay kinakatawan bilang mga malalayong mahilig. Nagsasagawa sila ng sex nang walang labis na espirituwal na pagkakaibigan. At ang pamamaraang ito sa mga relasyon ay normal. Ang mga taong pumili ng ganoong relasyon ay kredito na may tiyak na kapanahunan at kalayaan. Sa katunayan, sa ilalim ng gayong mga kondisyon, mayroong isang kumpletong pagpapalaya mula sa pakiramdam ng paninibugho at pagmamahal.
Gayunpaman, sa gayong isang relasyon sa may sapat na gulang ay mahahanap mo ang iyong sarili dahil sa imposibleng pagpili. Hindi nais ng kapareha na kumuha ng mga hindi kinakailangang responsibilidad at ang tao ay walang ibang paraan upang manatili sa tabi ng kanyang pagmamahal. Ang mga libreng relasyon ay hindi itinuturing na isang bagay na masama, ngunit ang isang kakulangan ng pang-unawa sa pag-iisip ay maaaring malito sa marami. Sa isipan ng maraming tao, ang malayang relasyon ay nagpapahalaga sa pagmamahal at hindi ito nag-aalok ng isang karapat-dapat na kapalit. Bilang isang resulta, sinubukan ang gayong mga relasyon, marami ang may madilim na walang laman sa kanilang mga puso, sa lugar kung saan nauna nang nagnanais ng kaligayahan at pag-unawa sa kapwa.