Marahil ang pinakamahirap na karanasan sa buhay ng tao ay ang kalungkutan na nauugnay sa pagkawala. Ang pagkawala ng isang tao na napakalapit, naramdaman ng mga tao na nawala ang kahulugan ng buhay ngayon. Nawala ang kagalakan, isang hindi mababago na walang laman na walang laman na nararamdaman sa loob. Ngunit ang nakaligtas na pagkawala ay posible. Babalik ka sa buhay, kahit na hindi kaagad.
Mga yugto ng nakakaranas ng pagkawala ng pagkawala
Sa lahat ng mga nilalang na naninirahan sa planeta, ang mga tao lamang ang naglibing ng mga mahal sa buhay. Ito ay may isang espesyal na kahulugan: ang lahat ng mga natitira nakatira sa memorya ng kanilang mga mahal sa buhay. Ang mga yugto ng nakakaranas ng sakit sa kaisipan ay maaaring inilarawan tulad ng sumusunod:
- pagkabigla at pagtanggi. Ang isang tao ay hindi lamang makapaniwala sa nangyari. Ang hindi nangyayari ay tila hindi makatotohanang. Ang utak ay protektado ng pagkabigla, upang ang kalubhaan ng karanasan ay hindi bumagsak sa isang tao magdamag. Ang galit ay maaaring lumitaw sa lalong madaling panahon, na ginawa upang ang mga negatibong emosyon ay may paraan.
- Hindi paniniwala at paghahanap. Ang isang tao ay hindi pa rin makapaniwala at naghahanap ng solusyon sa sitwasyon. Tila ito ay nagkakahalaga ng pag-ikot sa sulok, dahil ang isang nawala mo ay sasalubungin ka, na parang walang nangyari. Ang ilang pakiramdam ng hindi kawastuhan ng mga kaganapan ay nagpapatuloy. Karaniwan nagsisimula ang yugtong ito ng ilang araw pagkatapos ng nangyari.
- talamak na kalungkutan. Ito ang pinakamahirap na yugto, kung saan madalas na nais na sumigaw ng isang: "Tulungan mo akong makaligtas sa kalungkutan!", Dahil ang estado ay tila walang pag-asa, napakasakit at hindi malinaw kung paano haharapin ito. Ngunit ang yugto ng talamak na kalungkutan ay hindi tatagal kaysa sa 2-3 buwan. Matapos ang mga ito, ang mga emosyon ay nagsisimulang humupa, ang sakit ng pagkawala ay unti-unting bumababa. Ito ay isang pagwawakas sa karanasan.
- pana-panahong pagbabalik ng mga karanasan. Sa yugtong ito, ang tao ay tila magkapareho, ngunit paminsan-minsan ay nakakaranas pa rin ng mga talamak na karanasan, bigla silang bumalik, napakatindi. Sa paglipas ng panahon, sila ay nagiging mas mababa at mas kaunti.
- pagkumpleto ng mga karanasan. Pagkaraan ng ilang oras, ang talamak na sakit ay umalis.
Sa kabila ng katotohanan na ang sakit ay tila hindi mapigilan, kailangan mong mabuhay ang lahat ng mga yugto ng kalungkutan. Huwag subukang sugpuin ang mga damdamin, magkakilala sa katotohanan na walang shortcut sa daang ito.