Ito ang pangalawang lektura sa kurso na "Panimula sa Psychoanalysis" ni Sigmund Freud, na naglalarawan ng mga maling aksyon bilang isang tool para sa isang psychoanalyst. Paano natutukoy ang mga maling aksyon at lahat sila ay may kaugnayan sa psychoanalysis?
Ang pag-aaral ng psychoanalysis ay nagsisimula hindi sa ilang uri ng pagsusuri at pagmamasid sa kurso ng sakit, ngunit may mga simpleng kababalaghan sa pag-iisip na makikita sa bawat malusog na tao. At ang aming bagay sa pag-aaral ay magiging mga maling aksyon: reserbasyon, mga error sa clerical, stonecrops, unang pagdinig, panandaliang pagkalimot, itinatago (ayon kay Z. Freud). Tila, bakit pag-aralan ang gayong mga trifle? Ngunit ang maliliit na bagay ay madalas na nagiging sanhi ng sakit. At ang isang tao ay hindi dapat maliitin ang isang bahagya na kapansin-pansin na pagbabago sa pag-uugali: mula sa kanila na ang isang binata ay maiintindihan na siya ay nanalo sa pabor ng isang batang babae, o, sa kabaligtaran, siya ay lumilipas at umaakit ng kanyang pansin. Isang matagal na handshake, isang tingin, nakakalimutan ang mga susi - ang lahat ng ito ay isang maliit na bahagi ng pang-araw-araw na buhay.
Sa psychoanalysis, ang mga maling pagkilos ay hindi isinasaalang-alang kung ang mga ito ay sanhi ng physiological o psychophysiological na mga kadahilanan. Sa katunayan, ang mga pagkakamali sa pagbigkas o pagkalimot ay madaling maipaliwanag ng isang malinaw na sakit. Ngunit kung paano ipapaliwanag ang mga kaso kapag sinubukan ng isang tao na matandaan ang isang salita, sinabi na "nag-iikot ito sa dila", at kapag binibigkas ito ng ibang tao, naalala niya kaagad ang salitang iyon. O mga kaso kung saan sinubukan ang mga typo na iwasto nang maraming beses, ngunit nadulas pa rin sila sa tapos na teksto?
Walang pagkakasala sa "masasamang espiritu" o sa iba pang mundo. Ang isa sa mga pangunahing dahilan na isinasaalang-alang ng psychoanalysis ay mungkahi. Bukod dito, ang isang tao ay maaaring magbigay ng inspirasyon sa isang aksyon o pag-iisip sa kanyang sarili, na posing bilang isang maling katotohanan. Ang lahat ay nakasalalay sa mga kagustuhan sa panloob. Kung ang isang tao ay nagugutom at nais na bumili ng isang magandang cake, kahit na siya ay dumating para sa gatas, siya ay walang malay na bumili ng cake, kung minsan nakakalimutan ang nais niyang bilhin.
Kapag gumawa kami ng isang reserbasyon, bilang karagdagan sa mungkahi at mungkahi sa sarili, nakakaapekto rin ang ratio ng mga tunog. Kung ang dalawang salita ay magkapareho at kamakailan lamang ay sinasalita, pagkatapos ay maaari nilang mabago ang mga lugar na hindi sinasadya sa nagsasalita. Ang isa pang dahilan para sa reserbasyon ay mga asosasyon sa pandiwang. Nangyayari ito kapag nakakakita tayo ng isang bagay o isang taong nauugnay sa isang salita o parirala na sinasalitang nang malakas sa kanyang sarili. Maraming mga makata at manunulat ang itinuring ang mga maling aksyon ng mga bayani bilang motibo sa pagkilos. Ang mga lihim na motibo ay lihim na pagnanasa. At sumang-ayon sa kanila si Sigmund Freud, na nagmumungkahi na ang ilan sa mga maling pagkilos ay nauugnay sa walang malay na aktibidad ng aming isip.